Verkoopgesprek
Het is altijd een bijzonder moment wanneer je het verleden opnieuw ontmoet in een onverwachte context. Dit overkwam mij onlangs tijdens een verkoopgesprek bij een prachtig huis in Lisse. Terwijl ik het huis binnenstapte, werd ik begroet door een gezicht dat me meteen terugbracht naar mijn schooltijd. Daar stond ze, mijn oud-docente Nederlands van de Bernardus Mavo.
Vroeger ging bijna iedereen uit Hillegom naar de Mavo in Hillegom; er was eigenlijk alleen maar keuze tussen de Mavo en de LTS. Voor de Havo moest je “helemaal” naar Lisse. En voor de LTS was ik waarschijnlijk te onhandig. Maar de Mavo was een prima school; mijn ouders hadden er goede verhalen over gehoord.
Mavo in Hillegom
Op die Mavo kreeg je les van deze juf Nederlands. Een fijne juf. Erg streng natuurlijk; grappen uithalen liet je bij haar wel uit je hoofd. Statig als een generaal liep ze door haar klas. Je zorgvuldig opgebouwde imago van hardwerkende student kon ze met twee zinnetjes compleet de grond in boren. Je, in jouw ogen, fantastische prestaties kon ze met een enkele opmerking marginaliseren tot gerommel in de marge. Je mocht haar of je mocht haar niet, maar ik vond haar fantastisch. Ze vertelde de mooiste verhalen en wist iedereen, maar dan ook echt iedereen, heel erg goed bij de les te houden.
Uitspraken
Op de manchet samen met haar uitgerekend, moeten er meer dan 10.000 studenten uit Hillegom en omstreken les van haar hebben gehad. Zij deed uitspraken zoals “een 10 is alleen voor god” en “als je dit en dat de volgende keer niet weet, kom je hier de klas niet in”.
